به نقل از «خبرآنلاین»

مسکو: تعیین زمان و مکان امضای معاهده صلح تنها بر عهده ایروان و باکو است

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۸۶۹۹

«میخائیل گالوزین»، معاون وزیر امور خارجه روسیه در امور روابط با کشورهای مشترک‌المنافع گفت، تصمیم‌گیری درباره محل امضای معاهده صلح میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان به خودشان بستگی دارد.

خبرگزاری اسپوتنیک در این باره گزارش داد، گالوزین در پاسخ به این سوال که معاهده صلح میان ارمنستان و آذربایجان کجا امضا خواهد شد و آیا احتمال انجام شدن آن در مسکو وجود دارد یا خیر، گفت «تعیین کردن تاریخ و محل معاهده صلح میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر عهده خودشان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیچ کسی حق ندارد زمان انجام آن را تعیین کند.»

گالوزین افزود که روسیه «نمی‌تواند نسبت به تحولات قفقاز جنوبی بی‌تفاوت باشد.»

این دیپلمات روس می‌گوید «از نظر تاریخی، روسیه یکی از کشورهای منطقه قفقاز و تنها کشور در منطقه و در جهان است که روابط متحدانه‌ای هم با آذربایجان و هم با ارمنستان دارد.»

گالوزین با گفتن این که سرنوشت قفقاز جنوبی باید توسط کشورهای این منطقه تعیین شود، افزود که «هیچ طرف سومی از خارج نمی‌تواند راهگشای صلح و ثبات پایدار باشد.»

در ادامه، معاون وزیر امور خارجه روسیه با اشاره به درگیری‌ها در عراق، افغانستان، لیبی، سوریه و اقدامات طرفهای غربی در این کشورها بیان کرد که «شرط‎‌بندی روی کمک‌های معجزه‌آسای غربی متوهمانه و خطرناک» است.

این دیپلمات روس با گفتن اینکه مسکو تلاش می‌کند به باکو و ایروان در طراحی یک معاهده صلح پایدار که احیاکننده صلح و امنیت بلندمدت در منطقه باشد، کمک می‌کند، افزود که عادی‌سازی روابط باید بر اساس توافق‌های سه‌جانبه میان روسیه، ارمنستان و آذربایجان طی سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ باشد.

چندین دهه درگیری میان ارمنستان و آذربایجان بر سر منطقه قره‌باغ در سپتامبر ۲۰۲۰ شدت گرفت. خصومت‌ها در پی اعلام یک آتش‌بس با میانجیگری روسیه در نوامبر ۲۰۲۰ پایان گرفت. این دو کشور که پیشتر، عضو اتحادیه جماهیر شوروی بودند، با اعزام صلح‌بانان روس به این منطقه موافقت کردند.

آذربایجان در سپتامبر امسال، طی حمله‌ای غافلگیرانه، کنترل منطقه قره‌باغ را در دست گرفت که عمدتا، ارمنی‌نشین بود و تقریبا، تمامی ساکنان آن را مجبور به فرار به ارمنستان کرد. مقامات قره‌باغ اعلام کردند که موجودیت این کشور که کسی استقلال آن را به رسمیت نمی‌شناسد، از ۱ ژانویه ۲۰۲۴ پایان خواهد یافت. «نیکول پاشینیان»، نخست‌وزیر ارمنستان و «الهام علی‌اف»، رییس جمهوری آذربایجان هر دو گفته‌اند احتمال دارد تا پایان سال یک معاهده صلح امضا شود.

310310

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1854770

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: جمهوری آذربایجان ارمنستان معاهده صلح

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۸۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محور تحولات و حذف دشمن مشترک

به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.

این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاری‌ها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آن‌ها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.

وقتی دولت‌های ناراضی کارشکنی می‌کنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید می‌کند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکل‌گیری مجموعه‌ای از دولت‌های ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاق‌نظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری می‌کنند، اقدامات آن‌ها هم‌افزایی پیدا می‌کند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریم‌ها را کاهش می‌دهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آن‌ها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آن‌ها تحت سلطه ایالات متحده است. 

تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامه‌های امنیتی ایالات متحده ادامه می‌دهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کرده‌اند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاری‌های روسیه و مشارکت در توافق‌نامه‌های انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریم‌های ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگ‌ترین منبع سرمایه‌گذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کرده‌اند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود. 

مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آن‌ها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آن‌ها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمی‌دهد. البته تاریخ نشان می‌دهد ممکن است برای گروهی از قدرت‌های ناراضی، آینده مثبت پیش‌رو نباشد. مانند پیمان سه‌جانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آن‌ها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
 
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچک‌تر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته می‌شود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگ‌تر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم می‌تواند از تحولات این محور جلوگیری کند.

زینب اصغریان